"بازتاب"، به خاطر بازتابش توقیف شد! الف. ع. خ

حکم انسداد سایت "بازتاب" احتمالا بسیاری را به یاد حکم توقیف روزنامه "زن" با صاحب امتیازی خانم فائزه هاشمی رفسنجانی می اندازد، این روزنامه نیز مدتی بعد از انتشار در ابتدای دوران اصلاحات ناکام به دستور دادگستری تهران توقیف شد. با توجه به عملکرد اکبر هاشمی رفسنجانی و خانواده او در دوران حکومت اسلامی ، مخصوصا دوران اصلاحات ، به نظر می رسد پرداختن به اموری همچون روزنامه و روزنامه نگاری توسط این مجموعه تنها برای عقب نماندن از غافله و تاثیرگذاری هر چه بیشتر بر روند اوضاع بوده است.
بدست گیری مدیریت آن بخش از استعدادهای ذاتی که در روزنامه نگاری فعال هستند و در بدو امر هیچگونه گرایش سیاسی ندارند و به دنبال خط و خطوطی نیز نیستند، از جانب آنانکه قرار است، حرف اول را در همه جا بزنند ضروری به نظر می رسید. به همین دلیل راه اندازی روزنامه زن در شرایطی که ظرفیت نیروهای جوان جامعه ایران برای پرداختن به این حرفه به حد انفجار خود رسیده بود و انگیزه پرداختن به این حرفه در میان قشرهای وسیعی ازجوانان گسترش یا فته بود، برپایی روزنامه "زن" آنهم برای مدتی کوتا از چند منظر، امری ضروری به نظر می رسید، همانطور که می دانیم این روزنامه بعد از اندکی انتشار توانست نیروهای خوبی را در زمینه روزنامه نگاری به خود جذب کند. برخی از روزنامه نگاران فعال در روزنامه زن پس از توقیف این روزنامه با دستمزدی بیشتر در روزنامه های انصارحزب الله درکنار ده نمکی و دیگران به این شغل شریف پرداختند و برخی دیگر نیز بیکار یا به روزنامه های اصلاح طلبان پیوستند.
روزنامه زن به نسبت وضعیت رسانه ها در کشور به عنوان رسانه ای آزاد و شفاف در خبر رسانی شروع به فعالیت نمود، انتشار چنان روزنامه ای، آنهم از طرف عضوی از خانواده هاشمی رفسنجانی از همان ابتدا بعید و عجیب می نمود، اما توقیف زودرس آن، انگیزه ایجاد چنین روزنامه ای را بیشتر آشکار ساخت. جالب این است که بدانیم این روزنامه حتی وضعیت پیروز دوانی (یکی از مقتولان قتل های زنجیره ای که کمتر درآن روزها از آن یاد می شد) را نیز پیگیری می نمود. اینگونه اقدامات(انتشار روزنامه و پرداختن به موضوع قتل های زنجیره ای) و سخنان تهدید آمیز فلاحیان مبنی بر اینکه وزیر همراه با رئیسش باید پاسخگو باشد، بعدها مبنای دروغینی شد، برای تحلیل هایی آبکی مبنی بر وجود اختلاف و ناهمانگی میان هاشمی و مخالفان اصلاحات(فلاحیان، حسینیان و اژه ای) که این دروغ بزرگ همچنان ادامه دارد.
با وجود گرایش مسلطی که نسبت به اطلاع رسانی آزاد "خبر" در آن روزنامه وجود داشت که آنهم به خاطر کوتاهی عمرش برنامه ریزی شده بود، توانست خاطر بسیاری را به خود جلب کند، درست در روزهایی که هاشمی رفسنجانی به عنوان مرد اول قدرت در ایران، از طرف مردم واصلاح طلبان نسبت به توقیف روزنامه ها و کارشکنیها درمقابل اصلاحات در تیررس هزاران سوال وانتقاد قرار گرفته بود، توقیف روزنامه زن در چنین شرایطی بهانه خوبی برای بی وجه و منتفی کردن انواع انتقادها و سوالها بر علیه رفسنجانی بود، و تا حد زیادی توانست هاشمی رفسنجانی را از زیر آن جو سنگین خارج کند، هرچند افراد شجاعی چون گنجی مانع از این کار شدند.
البته شیوه روزنامه نگاری روزنامه "زن" که شیوه ای تقریبا شفاف به حساب می آمد از همان ابتدا با روحیات خانواده هاشمی و خود او درتضاد بود. به عبارت ساده تر روزنامه "زن" در هنگام توقیف به یک مهره سوخته بدل شده و کارگزارش را به هدف مورد نظر رسانده بود.
سایت بازتاب نیز کارکردی همچون روزنامه "زن" خواهد داشت، این سایت امروز درمحاق توقیف می رود تا "دولت عشق" آقای محسن رضایی که در انتخابات قبلی آنهم در روزهای آخر تبلیغات به شکلی خیال انگیز در دل ابرهای تیره ناپدید گردیده بود را همچنان تر و تازه نگهدارد، تا در فرصتی دیگر(چهاریا هشت سال دیگر) از افق سحری صاف و نیلگون طلوع کند و عشق را زمینگیر نماید. ضمن آنکه سایت مذکورتوانسته بود مشتریانی را در رسانه های مجازی با تبلیغ منشی به ظاهر متفاوت، با احمدی نژاد برای خود کسب نماید.

اینجانب اصطلاح "دولت اسلامی" را اولین بار مدتها قبل از انتخابات ریاست نهم از زبان محسن رضایی شنیدم. او هشت سال اول حکومت، یعنی دوران میرحسین موسوی را به دوره "استقرار" ، هشت ساله دوره رفسنجانی را دولت سازندگی و هشت ساله دولت خاتمی را دولت اصلاحات می نامید که زمینه را برای هشت سال آینده "دولت اسلامی"فراهم آورده اند، به نظر می رسد که ایشان با این بازیها، خود را برای هشت سال "دولت عشق" آینده آماده می کنند، تا با عشق، حکومت را به امام زمان (عج ) تقدیم کنند.
کارکرد روزنامه زن یا سایت بازتاب به کارکرد مسعود ده نمکی و امثال او شباهت زیادی دارد، کارکرد مسعود ده نمکی نیز همچون اینگونه اقدامات به تناسب روز تعقیر می یابد، شنیده ایم او نیز سخنان عاشقانه می راند. او اکنون، هم می تواند منتقد دوستان سابقش در دولت احمدی نژاد باشد، هم مبلغ "دولت عشق" آینده آقای محسن رضایی باشد. آنچه که از کل این ماجراها بر می آید، آن است که، مجموعه هایی چون کارگزاران، انصارحزب الله، اعتدال وتوسعه و صدها گروه دیگر و کارکردهای آنان همه حلقه های زنجیری به هم پیوسته هستند، که سر اصلی این زنجیر نه در دست رفسنجانی بلکه بدست آن ستادی است که رفسنجانی عضو ثابت آن است. هرچند در برخی مواقع حلقه های این زنجیر با خروج افرادی مثل مهاجرانی ازآن آسیب می بینند، اما توجه اساسی به آن است که شیرازه آنها به هم نریزد.
یادآوری یک خاطره برای نشان دادن نقش ابزاری، افرادی مانند مسعود ده نمکی در دست خاندان هاشمی خالی از لطف نیست:
در همان دوران انتشار روزنامه زن، در حاشیه جشنواره مطبوعات عده ای به دور خانم فائزه هاشمی جمع بودند، و ایشان به دفاع از پدر، در مقابل اعتراضات تند هواداران اصلاحات مشغول بود، کمی آنطرف تر عده بیشتری بر دور مسعود ده نمکی حلقه زده بودند، و ایشان نیز سخنان شدیدی برعلیه پدرسوخته های اصلاح طلب و حامیان آمریکایی آنان به ایراد سخن مشغول بودند، بنده در جمع فائزه بودم، او در پاسخ به سوالی در رابطه با انصار حزب الله و مسعود ده نمکی با صراحت گفت مسعود ده نمکی دین ندارد، این سخن برای یک مسلمان، اتهام بزرگی محسوب می شود، اما تنها فائزه می تواند در آن شرایط برای دور نگه داشتن دامن پدر از این جریانات مشکوک انزجار و بری جستن از مسعود را به زبان بیاورد. اگر دیگران چنین می گفتند کارشان با کرام الکاتبین بود.
آری "بازتاب" نیزبه خاطر بازتابش توقیف شد!

الف. ع. خ