راهی برای برون رفت از بحران هسته ای، مرتضي ميري

سرانجام پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت رفت . فقدان آداب دیپلماسی نزد تیم مذاکره کننده جدید که برخاسته از ضعف دیپلماسی در دولت نهم است ، کار را تا بدانجا دشوار نمود که از احدی حرکت مثبتی ساخته نباشد و در عین ناباوری مسئولین تازه به حکومت رسیده ایرانی و باور کارشناسان ، پرونده به شورای امنیت ابتدا گزراش و سپس ارجاع شد . امری که شاید از سوی دولتمردان جدید به یک شوخی سیاسی و اغراق آمیز تعبیر می شد .

اکنون سرنوشت این پرونده در دستان مقتدرترین نهاد بین المللی ، شورای امنیت سازمان ملل متحد ، است . و دستان این شورا در اختیار 5 عضو دایم آن ، امریکا ، فرانسه ، بریتانیا ، چین و روسیه . آمریکا به دلایلی روشن و متعدد چه خوشایند ما باشد و چه نباشد پر قدرت ترین آنهاست و هم اکنون جهانخواری و جهانداری می کند .

آمریکا ، فرانسه و بریتانیا که همساز و همسو بر علیه ایران می تازند و چین هم به دلایلی که مهمترین آنها اقتصادی است ( مبادلات تجاری چین با آمریکا سالیانه 700 میلیارد دلار است و با ایران 4 میلیارد دلار ) به احتمال فراوان در دقایق پایانی موضع خود را با آمریکا هماهنگ خواهد کرد و اگر تا کنون چنین نکرده به پشت گرمی روسها بوده است . روسیه هم که از دیرباز سابقه ای طولانی در زمینه ی چرخش های ناگهانی در بزنگاه های سیاسی و عدم پایبندی به تعهدات خود بخصوص در برابر ایران دارد ، و چندان قابل اعتماد نیست . ساده انگاری است اگر بپنداریم می توانیم برای جلوگیری از اعمال تحریم ها و تنبیه های شورای امنیت ، روی چین و روسیه حساب کنیم . بنابراین می بایستی به فکر راه دیگری برای برون رفت از این بحران بین المللی جست .

طبق آخرين شنيده ها از شنبه مذاكرات علني ايران و آمريكا در بغداد آغاز خواهد شد . در میان انبوه مسائل مربوط به عراق شاید بتوان گریزی به مسئله ی هسته ای ایران زد و به نتیجه ای در خور توجه دست یافت . شاید این گریز ، آن راه مورد نظر برای برون رفت از بحران هسته ای باشد . جلسه ی شورای امنیت در مورد ایران هم بدون نتايج روشن پايان مي يابد و ظاهرا همگان در انتظار گامی مثبت از سوی ایران و غرب هستند و این فرصت می تواند بختی برای برداشتن این گام مثبت از سوی طرفین باشد . می توان این مذاکره را در قالب فرصتی برای پاسداری از منافع ملی در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای و عدم اعمال تنبیه های شورای امنیت دید و تهدید موجود را بدل به فرصتی مناسب نمود .

مرتضی میری