 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
يک مرد کره يي پس از کشتن همسر و فرزندان گرسنه اش از فرط نااميدي خودکشي کرد. وضعيت اقتصادي نه چندان خوب خانواده پس از آنکه به موجب دستور دولت زن خانواده از شغلش منع شد به بن بست مطلق رسيد. از آنجا که تنها منبع درآمد خانواده شغل زن (فروش رشته در يکي از فروشگاه هاي محلي) بود پس از اين اتفاق و شدت يافتن مشکلات اقتصادي، بين زن و شوهر درگيري ايجاد شد. شنيدن صداي دعواي اين زوج براي همسايه ها تبديل به عادت شده بود، در نتيجه هيچ کس گمان نمي کرد هنگامي که مرد همسرش را به مرگ تهديد مي کند اين تهديد چندان جدي باشد اما اين مرد پس از آنکه پسر سه ساله و دختر دو ساله اش را نيز کشت، خودش را دار زد.
اين قتل ها شوک عميق و گسترده يي به جامعه کره شمالي وارد کرد، به طوري که بسيج عمومي براي رسيدگي به خانواده هايي که زندگي شان در اثر گرسنگي در معرض مخاطره است، تشکيل شد. گزارش اين اتفاق ابتدا در يکي از سايت هاي کره يي خارج از کشور منتشر و شرح کاملي از گفته هاي شاهدان عيني نيز ضميمه آن شد و اين حادثه به سرعت تبديل به هشداري شد براي بحران غذايي که پيداست کره شمالي با آن دست به گريبان است. اين کشور در دهه 90 طي يک قحطي، يک ميليون نفر کشته داد.
|
advertisement@gooya.com |
|
براساس تخمين هاي سازمان غذاي سازمان ملل (WFP) کره شمالي با عمده ترين اختلاف ميان عرضه و تقاضا طي 7 سال گذشته سروکار دارد و براي سير کردن جمعيتش 6/1 ميليون تن مواد غذايي بيشتر نياز دارد. ژان پي ير دمارگري مدير WFP در کره جنوبي مي گويد بحران غذاي امسال شديدتر و گسترده تر خواهد بود. در حال حاضر 37 درصد کودکان اين کشور دچار سوءتغذيه اند و نشانه هاي بيماري دارند. يکي از گروه هاي اجتماعي کره جنوبي به تازگي در مورد شيوع بيماري عجيبي که زخم هايي در ناحيه پا و دهان ايجاد مي کند، هشدار داد. اين بيماري که نشانه هايش در کودکان ديده مي شود بيش از هرجا در مناطق فقيرنشين مرز کره و چين شايع شده است.
نخستين دليل بحران غذا در اين کشور سيل هايي است که محصول کشاورزي سال گذشته را نابود کرد و جز آن قطع کمک هاي خارجي و نگاه اقتصادي حاکم بر سيستم استالينيستي کيم جونگ ايل در اداره کشور تاثير عمده يي در اين بحران دارند. مشکلات مردم کره شمالي نيز به دليل نگاه و عقايد سياسي حاکم در اين کشور و پس زدن کمک هاي بين المللي مدام افزايش مي يابد، چنان که در برمه نيز اين اتفاق افتاد.
کمک هاي بين المللي نيز يا نصيب ارتش و نيروهاي امنيتي داخلي مي شود يا به مناطق مرفه تري مانند پيونگ يانگ روانه مي شود. درگيري هاي بين کره شمالي و غرب بر سر سلاح هاي هسته يي کره از دلايل عمده اختلافات في مابين در مورد کمک هاي غذايي است زيرا مذاکره بر سر بحران غذا توسط کريستوفر هيل مذاکره کننده ارشد هسته يي ايالات متحده و همتاي کره يي اش صورت مي پذيرد، هرچند کاخ سفيد دخالت هيل در اين مذاکرات را رد کرده است. ظاهراً اين مذاکرات نتيجه بخش بوده و هيل توانسته چين، ژاپن، کره جنوبي و روسيه را مجاب کند که مذاکراتش مي تواند فوايدي در برداشته باشد.
از جمله اين نتايج اعلام انصراف کره از بخشي از فعاليت هاي خود است. به نظر مي رسد چين نيز که زماني نزديک ترين هم پيمان سياسي و نظامي کره جنوبي بود اکنون در حال تحت فشار قرار دادن اين کشور است. در فصل نخست از اين سال چين 70 هزار تن غذا به اين کشور صادر کرد در حالي که در آوريل ناگهان اين صادرات قطع شد. دليل اين اقدام نيز اين است که چين طبعاً به دنبال منافع خود است تا از بحران جهاني غذا کسب منفعت کند و مقامات اين کشور مي خواهند طي المپيک 2008 از ثبات قيمت غذا اطمينان داشته باشند. در نتيجه چين تقاضاي کمک اين کشور را رد کرد. کره جنوبي نيز پس از برگزيده شدن رئيس جمهور محافظه کار تازه اش و نصب کابينه او در مورد کره شمالي تغيير موضع داده و مشکلاتي براي اين کشور ايجاد کرده است.
منبع؛ تايمز آنلاين
