ديدار تاريخي رهبران چين و تايوان، اعتماد

هوجين تائو رهبر چين شنبه به منظور گسترش همکاري ها و روابط تجاري با معاون رئيس جمهور آينده تايوان ديدار کرد. اين ديدار اولين ملاقات رهبران عالي رتبه چين و تايوان در نيم قرن گذشته به شمار مي رود.اين ديدار که در حاشيه کنفرانسي اقتصادي در «بو آ او» چين ميسر شد به اعتقاد تحليلگران هر چند دستاورد چشمگيري نداشته است، ولي ديداري تاريخي در روابط سياسي دو سوي تنگه فرمز (تايوان) به شمار مي رود.

وينسنت سيو معاون رئيس جمهور و ما يينگ جيو رئيس جمهور آينده دولت خود خوانده تايوان از جمله اعضاي حزب ناسيوناليست «کومين تانگ» به شمار مي روند که با شعار گسترش روابط اقتصادي وارد عرصه انتخاباتي تايوان شده و نتيجه انتخابات 22 مارس را به سود خود رقم زدند. سيو و ما به طور رسمي از 20 ماه مه هدايت دولت جزيره تايوان را به عهده مي گيرند.

«هو» رهبر جمهوري خلق چين در اين ديدار پس از رد و بدل کردن تعارفات معمول ديپلماتيک به ميهمان تايواني خود گفت گسترش روابط چين و تايوان نيازمند تلاش هاي پيگير دو طرف است. او گفت؛ «خوشحالم از اينکه چنين فرصتي به دست آمد تا با آقاي سيو درباره روابط تجاري دو سوي تنگه تايوان تبادل نظر کنم.»

سيو نيز که در راس هيات عالي رتبه 12 نفره يي به چين سفر کرده است پس از ملاقات با هو گفت روابط تجاري نزديک تر بين چين و تايوان موجب تضمين صلح منطقه و بهبود شرايط زندگي مردم عادي در هر دو طرف مي شود.او گفت؛ «حقيقت اين است که توسعه روابط تجاري در دو سوي تنگه آرزوي مشترک مردم هر دو سوي غتنگه تايوانف بوده است.»

به نظر مي رسد اين ديدار نقطه عطفي در روابط دوجانبه چين و تايوان باشد که در هشت سال گذشته شاهد فراز و نشيب هاي متعدد بوده و به ويژه با رياست جمهوري چن شويي بيان در سال 2000 دوران سختي را تجربه کرده است.

چن شويي بيان برخلاف سيو و رئيس جمهور جديد تايوان از مخالفان سرسخت پکن به شمار مي رود. اين در حالي است که گفته مي شود حزب «کومين تانگ» و اعضاي آن از جمله رئيس جمهور جديد و معاون اش علاوه بر حمايت از سياست نزديکي به پکن از هواداران اتحاد تايوان و چين به شمار مي روند اما با اين حال به خاطر ملاحظات سياسي از بيان صريح آن در شرايط فعلي اجتناب مي کنند.جزيره تايوان در جريان جنگ داخلي چين در سال 1949 توسط نيروي ناسيوناليست چين به رهبري چيانگ کاي شک (که زماني رئيس جمهور چين بود) از خاک چين اصلي جدا شد.

نيروهاي چيانگ که از حمايت کشورهاي غربي در برابر انقلاب کمونيست مائو تسه تونگ برخوردار بودند اين جزيره را به عنوان جمهوري چين به مرکزيت تايپه وارد سازمان ملل متحد کردند و تا سال 1971 نماينده کل خاک چين به شمار مي رفتند. اما از سال 1971 مشروعيت بين المللي تايوان رو به افول بوده و به ويژه در سال هاي اخير با قدرتمندتر شدن چين از دايره حاميان تايپه کاسته شده است به گونه يي که هم اکنون تعداد کشورهايي که تايوان را به عنوان کشوري مستقل به رسميت مي شناسند از 20 هم کمتر شده است و سازمان ملل نيز اين کشور را به رسميت نمي شناسد.

از سوي ديگر پکن نيز بارها پيشنهاد اتحاد تايوان و چين را طي برنامه يي مانند هنگ کنگ تکرار کرده که تا امروز هر بار با واکنش منفي رهبران سياسي اين جزيره مواجه شده است. هنگ کنگ که سال ها در اجاره بريتانيا بود به چين عودت داده شده و تحت برنامه «کشور واحد سياست دوگانه» که از سوي پکن اتخاذ شده دولت محلي و شيوه اداره دموکراتيک خود را حفظ کرده و در عين حال بخشي از کشور چين محسوب مي شود.

سيو پيش از اين نيز در پنج دوره قبل کنفرانس اقتصادي «بوآ او» شرکت کرده و چند مرتبه نيز با هو ديدار کرده است اما مقام فعلي او به عنوان شخصي که تا يک ماه ديگر به مقام معاونت رئيس جمهور تايوان محسوب مي شود اهميت ويژه يي به ديدار اخير وي با رهبر چين داده است.دولت جديد تايوان خواستار گسترش تجارت، توريسم و همکاري در زمينه حمل ونقل با جمهوري خلق چين است و معتقد است از اين طريق مي توان به نيم قرن خصومت در دو سوي تنگه تايوان خاتمه داد. ايالات متحده که مانند چين جزيره تايوان را به رسميت نشناخته است از منتقدان پکن در قبال قضيه تايوان به شمار مي رود و معتقد است پکن مي کوشد تايوان را «اشغال» کند. کمک هاي نظامي امريکا به تايوان به رغم پايان يافتن جنگ سرد همچنان ادامه دارد.