سنگ بناى اتحاديه اروپا، صدای آلمان

پنجاه سال پيش در چنين روزهايی سنگ بنای اتحاديه اروپا گذاشته شد. نهادی که در ابتدا ايده ای خام و رؤيايی به شمار می رفت امروزه به واقعيتی مؤثر در جهان تبديل شده و در معادلات سياسی نقشی برجسته ايفا می کند. بسياری از روزنامه های امروز جهان به اين پديده بالنده پرداخته اند.

روزنامه بريتانيايی ايندپندنت روز چهارشنبه به استقبال سالگرد تأسيس اتحاديه اروپا رفته است. روزنامه ليبرال چاپ لندن می نويسد:

آخر همين هفته پنجاهمين سالگرد پايه گذاری اتحاديه اروپا جشن گرفته می شود، در برلين شهری که بار ديگر جوانی و سرزندگی را از سر گرفته است. اين رويدادی فرخنده است که سالگرد اتحاديه اروپا در دل برلين جشن گرفته می شود، شهری که به مثابه نماد اتحاد و يکپارچگی اروپا شناخته شده است. جشن هايی که درست در کنار دروازه براندنبورگ برپا می شود نشانی شکوهمند از اهدافی است که اتحاديه اروپا به آن رسيده است. همگان به روشنی می بينند که نماد تقسيم و دوگانگی اروپای ديروز امروزه به قوی ترين نماد و جلوه گاه اتحاديه اروپا بدل شده است."

روزنامه دانمارکی برلينگسک تيدنده مراسم جشن سالگرد تاسيس اتحاديه اروپا را مناسبتی می داند برای تأمل بر دستاوردهای نهاد اروپايی و ناکامی هايی که بر فضای اروپا سايه هايی تيره افکنده است.

روزنامه چاپ کپنهاگ می نويسد:

"در هفته جشن های بزرگداشت سالگرد تأسيس اتحاديه اروپا شادی و شعف در برخی از بزرگترين و قديمی ترين کشورهای عضو اتحاديه رنگی از نگرانی به خود گرفته است. همين هفته اتحاديه اروپا قصد دارد با انتشار بيانيه ای بار ديگر بر ارزش های اصلی خود تاکيد کند. سال گذشته رأی دهندگان در فرانسه و هلند دو کشور عضو اتحاديه اروپا به پيش نويس اساسنامه آن رأی منفی دادند. بدين سان برای اتحاديه اروپا روندی دشوار شروع شد که اينک تلاش می شود با قانع کردن مردم راه حلی سياسی يافت شود. اما در واقع انتشار بيانيه و قطعنامه کافی نيست. دولتمردان و سران اروپا مسئوليتی سنگين بر عهده دارند تا روند رشد سياسی اتحاديه را به مسير دلخواه اصلی برگردانند. هرگاه اين وظيفه به خوبی و با نتايج عينی مناسب انجام گيرد خواهيم ديد که شور و شادی بار ديگر به اروپای کهن برمی گردد."

موضوع تصميم آمريکا مبنی بر استقرار سيستم پدافند موشکی در شرق اروپا و بحث هايی که برانگيخته و در برخی از محافل اروپا و روسيه با واکنش های منفی روبرو شده است. اين موضوع در مطبوعات امروز اروپا نيز بازتابی گسترده داشته که نمونه هايی از آن را مرور می کنيم.

روزنامه محافظه کار فيگارو چاپ پاريس در مقاله ای يادآور شده است که اين موضوع در دولت ائتلافی آلمان اختلاف نظرهايی پيش آورده که امکان دارد در آينده گسترده تر شود. اين روزنامه بزرگ فرانسوی به انتقاد شديد کورت بک رئيس حزب سوسيال دموکرات آلمان از طرح استقرار سيستم آمريکايی اشاره کرده، آن را مشکلی تازه در برابر آنگلا مرکل صدراعظم آلمان دانسته است. خانم مرکل به عنوان رئيس دولت ائتلافی موافقت کلی خود را با تصميم آمريکا اعلام کرده است.

روزنامه لوکزمبورگر ورت نيز در مقاله ای گفته است که برنامه استقرار سيستم پدافند موشکی می تواند در سياست داخلی بازتاب داشته باشد. روزنامه چاپ لوکزامبورگ در شماره چهارشنبه نوشته است: "طرح دفاع ضدموشکی شروع شده و به منازعات تازه در عرصه سياست داخلی و خارجی دامن زده است. امکان دارد که مانند نمونه جنگ عراق اختلاف نظرها در دو سوی اقيانوس آتلانتيک رنگ تندتری به خود بگيرند. اما بايد به دلايل آمريکا نيز توجه داشت: اگر استقرار سيستم موشکی در سال ۲۰۰۸ آغاز شود تا سال ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ قابل برداری خواهد بود. از سوی ديگر گفته می شود که ايران تا سال ۲۰۱۵ به موشک های مجهز به کلاهک اتمی مسلح خواهد شد. مسئول اصلی اين دور تازه مسابقه تسليحاتی رژيم های متجاوزی هستند که هدف آنها دستيابی به سلاح های کشتار جمعی است و نه دولت هايی که قصد دارند از نظام های مدنی موجود دفاع کنند.

روزنامه آلمانی وست دويچه تسايتونگ چاپ دوسلدورف نوشته است:

"بهتر است خوش خيالی را کنار بگذاريم و مطمئن باشيم که آمريکا عزم خود مبنی بر استقرار سيستم پدافند موشکی را به زودی عملی خواهد کرد. کسانی که از ضرورت مذاکره قبلی آمريکا با پيمان ناتو، اتحاديه اروپا و روسيه سخن می گويند يا از شرايط واقعی بی خبر هستند و يا قصد دارند به همه نشان دهند که تا چه حد يک قدرت جهانی تصميم های خود را خودسرانه اتخاذ می کند. پيمان ناتو برخلاف نظر کسانی که دچار توهم هستند اتحادی از اعضای برابر و هم زور نيست که بتوانند در برابر ابعاد و مخاطرات چنين مسائلی نظر بدهند. ابرقدرتی که امروز تنها نيروی برتر جهان است قصد ندارد مقام و موقعيت خود را با ديگران تقسيم کند. در واقع کسانی که با تصميم آمريکا همصدايی می کنند و يا آنها که به دشنام و پرخاش می پردازند بر واقعيت موجود تأثير زيادی نخواهند داشت.