اجلاس شرم الشيخ و اعلام وضعيت نهايى عراق، روزنامه لوموند، ترجمه: پگاه شفتى، ايران

نمايندگان كشورهاى شركت كننده در كنفرانس شرم الشيخ مصر كه در روزهاى ۲۲ و ۲۳ نوامبر در مورد وضعيت عراق برگزار خواهد شد، روز دوشنبه ۸ نوامبر در يك جلسه مقدماتى در قاهره در مورد وضعيت عراق توافق كردند.
اين توافق در روز كنفرانس به تصويب قطعى هيأت نمايندگان خواهد رسيد. اعضاى اين هيأت عبارتند از كشورهاى گروه ،۸ همسايگان عراق، نمايندگان سازمان ملل متحد، نمايندگان سازمان كنفرانس اسلامى ، نمايندگان اتحاديه عرب و اعضاى دولت موقت عراق. گفته شده است كه اين كنفرانس هيچ شباهتى به تصورات و استنباط هاى اوليه رهبران فرانسوى ندارد زيرا آنها بر اين باور بودند كه هسته اصلى گفت وگوها در اين اجلاس پيشنهادهاى فرانسه در مورد عراق خواهد بود. پروژه وضعيت نهايى عراق، همان طور كه بعد از سه روز بحث و گفت وگوى مقدماتى مشخص شد، در چارچوب اصلى ترين محتويات قطعنامه ۱۵۴۶ است كه در ماه ژوئن توسط سازمان ملل متحد به تصويب رسيد و در آن از تعقيب يك روند مثبت سياسى در عراق حمايت مى شود و بر پشتيبانى از شركت كنندگان و نامزدهاى انتخاباتى در انتخابات سراسرى عراق در ژانويه ،۲۰۰۵ تأكيد دارد.
قطعنامه، استمرار حضور نيروهاى بيگانه در عراق را زير سؤال مى برد و تأكيد دارد كه سال آينده يعنى در ماه ژوئن ،۲۰۰۵ اين مسأله مورد بررسى مجدد قرار گيرد. خروج نيروهاى بيگانه از عراق يكى از اهداف دولت موقت اياد علاوى نيز هست. اما، موضوعى كه مى تواندرهبران فرانسوى را راضى نگه دارد اين است كه هيچ گونه عقب نشينى از موضع قطعنامه صورت نگيرد. در اين جلسه مقدماتى نظريه تشكيل يك كميته پيگيرى براى تعقيب مسائل و مشكلات عراق تصويب شد. اعضاى اين كميته عبارتند از دولت هاى آلمان، چين، روسيه، بريتانيا، ايتاليا و ژاپن.
در پايان، مسأله بدهى عراق يكى از مواد اين قطعنامه است كه مورد توجه دولت فرانسه قرار دارد. شركت كنندگان در كنفرانس متفق القول هستند كه مبلغ قابل توجهى از كل بدهى حذف شود. ولى هنوز معلوم نيست كه اين مبلغ چقدر است. اما كنفرانس شرم الشيخ مطابق با اهداف قطعى دولت فرانسه نيست.
مدتهاست كه فرانسه از برگزارى چنين كنفرانسى حمايت مى كند، كنفرانسى بين المللى با حضور كشورهاى همسايه و همچنين گروه هاى مختلف سياسى در عراق كه در حال جنگ هستند اما در سير خروج از بحران قرار دارند. از نظر پاريس، اين روند بايد از يك اصل تبعيت كند و آن خروج نيروهاى بيگانه از عراق است كه وجودشان نه تنها باعث حل بحران نيست بلكه بر شدت آن نيز مى افزايد. در ماه سپتامبر، ايالات متحده آمريكا، به ظاهر براى برگزارى اين كنفرانس پافشارى مى كرد، اما در واقع، تا همين اواخر از برگزارى چنين كنفرانسى سر باز مى زد.

در همان ابتدا كاملاً مشخص بود كه كنفرانس مورد نظر آمريكا، همان كنفرانس مطابق ميل فرانسه نيست، در حالى كه پاريس، به شركت همه گروه هاى سياسى عراق توصيه مى كرد تا در اين كنفرانس شركت كنند. واشنگتن فهرستى از شركت كنندگان عراقى ارائه داد كه همگى عضو دولت موقت «اياد علاوى» بودند. فرانسه گروه هاى شورشى (به غير از گروه هاى تروريستى) را تشويق كرد تا در يك گردهمايى به مشورت بپردازند. جلسه اى كه همزمان با كنفرانس شرم الشيخ برگزار شود، اما فقط توانست قول يك جلسه بعد از كنفرانس شرم الشيخ را به دست آورد، بدون اين كه ضمانتى براى شركت همه گروه هاى دعوت شده در آن وجود داشته باشد. تنها چيزى كه مى تواند اندكى از انتظارات را برآورده كند، وفادار ماندن به چارچوب اصلى قطعنامه ۱۵۴۶ است. على رغم اين تلاش ها نظر يك كارشناس سياسى اين است: «فكر نمى كنم برگزارى اين كنفرانس بتواند مشكل خاصى را حل كند.»