 |
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
||
|
||||||
 |
 |
 |
|
|||
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
||
|
||||||
|
|
|
|
|||
مراسم ويژه روز جهاني آزادي مطبوعات
علي حكمت:
قلمهايي كه در راه ترويج آزادي نبوده اند بزرگترين ضربه را به اصحاب مطبوعات زدهاند
تهران- خبرگزاري كار ايران
در مراسم ويژه روز جهاني آزادي مطبوعات از "محمد بلوري"، "مسعود بهنود"، "ليلا رستگار"، "عميد نائيني" و "اكبرگنجي" پنج روزنامهنگار كشور تقدير شد.
به گزارش خبرنگار ايلنا،"محمد بلوري" از روزنامه نگاران با سابقه كشورمان در اين مراسم با بيان اينكه متاسفانه در مطبوعات ايران هنوز راهي براي رقابت با رسانههاي بزرگ دنيا پيدا نشده است، گفت: علت تيراژ پايين روزنامهها اين است كه بيشتر مديران روزنامهها بدون اينكه از روزنامهنگاري اطلاع داشته باشند به اين عرصه وارد شدهاند.
وي افزود: روزنامهنگاري براي مديران هدف نيست بلكه از آن به عنوان وسيلهاي براي حفظ موقعيتشان يا رسيدن به پست و مقام استفاده ميشود.
ليلا رستگار نيز با بيان اينكه روزنامهنگار، ديدهبان است، گفت: اما روزنامهنگاري كه خود امنيت حرفهاي ندارد نميتواند محافظ امنيت ديگران و ديدهبان باشد.
وي افزود: روزنامهنگاري در ايران فاقد امنيت اجتماعي، حقوقي، شغلي و معيشتي است. چنين روزنامهنگاراني ديگر روزنامهنگار نيستند.
عميد نائيني نيز با اشاره به فرا رسيدن يكصدمين سال پيروزي انقلاب مشروطه، گفت: پس از يكصد سال بازهم همان خواستههاي عصر مشروطه را مطرح ميكنيم. آن روز ايرانيان ميخواستند از بيقانوني خلاص شوند و تقسيم قدرت كنند بنابراين به پا خواستند تا در چارچوب يك قانون از حقوق ملت صيانت كنند و امروز هم بخش بزرگي از مطالبات در همين محور است.
اكبر گنجي در اين مراسم گفت: قلم طلايي بايد به سعيد حجاريان تعلق بگيرد نه من.
وي با انتقاد از وضعيت روزنامههاي ايران، گفت: بارها شنيده ميشود كه برخي ميگويند ما از روزنامهنگاري سياسي و حزبي وارد روزنامهنگاري حرفهاي شدهايم. گويي روزنامههاي گذشته كه تعطيل شدهاند سياسي و جنگي بودهاند و روزنامههاي الان حرفهاي هستند.
گنجي افزود: گفته ميشود روشنفكر كارش كشف حقيقت و نقادي است، اما روشنفكري در طول تاريخ به اين تعريف مربوط نبوده است. گفته ميشود بايد تفكيك كارها صورت بگيرد و مثلاً فعال سياسي و روزنامهنگار هر كدام كار خود را بكنند، اما در طول تاريخ چنين چيزي وجود نداشته است و در ايران هم نميتواند وجود داشته باشد.
اين روزنامهنگار با بيان اينكه روشنفكر كسي است كه دغدغه اجتماعي دارد نه اينكه فقط به مسائل ذهني بپردازد، گفت: روزنامهنگاري آن چيزي است كه در طول تاريخ كليه روزنامهنگاران در سراسر دنيا انجام دادهاند.
وي با بيان اينكه روزنامهنگاران كار خود را از نقد قدرت مطلقه شروع كردهاند و قرار شد به توزيع اين قدرت مطلقه بپردازند، افزود: تنها راه اين توزيع تفكيك قوا بود. سپس متوجه شدند كه اين كفايت نميكند بنابراين رسانهها و روزنامهها آفريده شدند.
گنجي تصريح كرد: به روزنامهنگاران بايد در اين چارچوب نگريسته شود يعني به عنوان كساني كه براي نقد قدرت و براي اطلاع رساني آفريده شدهاند كه بايد چيزهايي را به اطلاع مردم برسانند كه مردم آن را نميدانند.
وي اظهار داشت: روزنامهنگار در جوامع غير دموكراتيك بايد زواياي پنهان سياست را به مردم نشان دهد. تاريخ روزنامهنگاري، تاريخ مبارزه است و روزنامهنگاران در سراسر دنيا هميشه براي دموكراسي و حقوق‌بشر مبارزه كردهاند. آزادي بدون مبارزه به دست نميآيد.
گنجي با بيان اينكه ميدانم اگر روزنامهها بخواهند آنچه را كه بايد بنويسند با آنها برخورد ميشود، گفت: اما اين را بايد بگويم كه اگر به چالش قدرت برويم روزنامهها را توقيف ميكنند و نبايد بگوييم اين كار يعني روزنامهنگاري حرفهاي و غيرحزبي ماندن به هر قيمتي ارزش ندارد.
وي افزود: متأسفانه امروز روزنامههاي ما با زبان حافظ سخن ميگويند و با ابهام و ايهام مينويسند، اما جهان سياست جهان شفافيت است امروز روزنامهنگاري و روشنفكري ما با ابهام و ايهام مواجه است و هر حرفي ميزند هزار معني دارد.
گنجي گفت: در جوامع دموكراتيك اگر ساعت 7 صبح در خانه ما را بزنند مطمئنيم كه شير آوردهاند، اما در جوامع غير دموكرات معلوم نيست كه شير آوردهاند يا مأمور آمده ما را ببرد.
وي آنچه بر عرصه مطبوعات ايران ميگذرد را قابل قبول ندانست و اظهارداشت: امروز مطبوعات ايران در شرايط سخت تاريخي خود به سر ميبرد، اما حق گرفتني است و هيچ راهي نداريم جز اينكه قدرت را با صراحت نقد كنيم.
وي افزود: در كشوري كه حكومت عرصه خصوصي را به رسميت نميشناسد و جامعه مدني وجود ندارد همه چيز سياسي ميشود.
گنجي با بيان اينكه روزنامهنگاران بايد براي دولت تعيين دستور كنند نه دولت براي روزنامهنگاران اين كار را انجام دهد، گفت: امروز دولت انرژي هستهاي را براي روزنامهنگاران تعيين دستور كرده است. در كشورهاي پيشرفته كه تأسيساتشان كاملاً شفاف است نهادهاي مدني با نافرماني مدني نسبت به تأسيسات هستهاي اعتراض ميكنند اما در كشور ما كه معلوم نيست وجود تأسيسات هسته اي چه قدر منجر به آلودگيهاي محيطي خواهد شد اعتراضي صورت نميگيرد چون جامعه مدني وجود ندارد.
|
advertisement@gooya.com |
|
بر اساس اين گزارش، جايزه قلم طلايي اكبر گنجي در اين مراسم از سوي "حسين انصاريراد" رئيس كميسيون اصل 90 مجلس ششم و برنده اولين جايزه قلم طلايي به وي اهدا شد.
در اين مراسم "علي حكمت"، نايب رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات، گفت: روز جهاني آزادي مطبوعات را در حالي جشن ميگيريم كه بيش از صد نشريه در ايران بدون وجاهت قانوني همچنان در توقيف به سر مي برند.
وي افزود: تعداد زيادي از مطبوعاتي ها در پروندههاي معوقه هستند.
حكمت با بيان اينكه قلم همواره به عنوان يك ابزار آگاهي و آزادي ساز دچار سانسور و تهديد بوده است، افزود: قلمهايي كه در راه رهايي بخشي انسان، ترويج آزادي و توسعه نبوده اند بزرگترين ضربه را به اصحاب مطبوعات زده اند و در مقابل قلمهاي شجاع و دلير كه توسط قهرمانان در طول تاريخ به كار رفته اند ارابه ازادي را به جلو بردهاند.
نايب رئيس انجمن دفاع از آزادي مطبوعات با تاكيد بر اينكه تشكل متبوع وي اكبر گنجي را به دليل شهامت ها، شجاعت ها و مرارتهايي به كار برده است شايسته اهداي قلم طلايي سال 84 دانسته است، گفت: كليه انسانهايي كه به دليل ترويج آزادي و عدالت و قلم زدن به زندان افتادهاند و زندان و شكنجه و ناملايمات را تحمل كردهاند را ارج مي گذاريم.
وي افزود: بايد بپذيريم كه گنجي بيشترين مشقات را تحمل كرده است شجاعت و قهرماني او بر كسي پوشيده نيست.
حكمت در پايان اظهار اميدواري كرد كه روزي آزادي زندانيان و رفع توقيف روزنامهها را جشن بگيريم.
براساس اين گزارش،"فرهاد اميد"، رئيس سنديكاي روزنامه نگاران،عراق نيز در اين مراسم گفت: روزنامه نگاران كرد با نگاه تقدير به روزنامه نگاران ايراني مي نگرند.
وي افزود: ما تقدير مي كنيم از روزنامه نگاراني كه خبر بمباران شيميايي حلبچه را به دنيا مخابره كردند اگر گزارش و عكس روزنامه نگاران و عكاسان ايراني نبود حلبچه جهاني نمي شد.
اميد با بيان اينكه سال گذشته كه اعضاي انجمن صنفي روزنامه نگاران ايران از عراق بازديد كردند گنجي در زندان بود، افزود: ما بيانيه مشتركي صادر كرديم و حمايت خود را از گنجي اعلام نموديم و پارسال خواستار آزادي وي شديم.
وي خاطرنشان كرد: شعار اصلي روزنامه نگاران "كرد"، تحقق آزادي و آزادي روزنامه نگاري در كردستان است.
