بيانيه فعالين اتحاد چپ کارگری ايران درباره همبستگی بين المللي با کارگران شرکت واحد

خطاب به نیروهای ضدامپریالیست، ضد جنگ وفعالین جنبش کارگری همه ی کشورهای جهان !



همانگونه که مطلع هستيد؛ کنفدراسيون بین المللی اتحاديه های آزادکارگری وفدراسیون اتحادیه های جهان، ۱۵فوريه را روزحمایت ازکارگران ایران وشرکت واحد تهران وحومه اعلام کرده اند، اما مصادف شدن این فراخوان با کوششهای اخیر ایالات متحده و کشورهای اروپای غربی پیرامون پرونده هسته ای ایران و تاریخچه شکل گیری این یا آن تشکل فراخوان دهنده باعث شده فعالان جنبش ضد جنگ - جنبش ضد سرمایه داری و جنبش کارگری با شک و تردید به فراخوان این روز جهانی برخورد نمایند.

اگرچه این شک و تردید برای ما فعالان ضدامپریالست وضد جنگ – مدافعان جنبش کارگری ایران قابل درک است اما بعنوان بخشی ازنيروهای ضد نظام سرمايه داری و ضد جنگ که با هرگونه تحریم اقتصادی یا حمله نظامی به ایران شدیدا مخالفیم- لازم میدانیم نکاتی را درمورد کشورمان یادآورگردیم:

سياست های اقتصادی حاکميت نظام اسلامی ايران درطول بيش ازدودهه حکومت، همه درراستای تامين منافع سرمايه داری جهانی بکارگرفته شده است ۰ این سياست ها طی دوره های ۸ ساله ، با عناوین پرطمطراقی چون " دوران سازندگی" دوران "اصلاح طلبی" ... برنامه های سیاسی - اقتصادی مشابهی را درمسيراقتصاد نئوليبرال- پیروبرنامه صندوق بين المللی پول، بانک جهانی وسازمان تجارت جهانی، درچهارچوب نظامی عميقا فاسد وچپاول گرپیش برده اند.
بعد ازپشت سرنهاده شدن دوره هشت ساله حکومت خاتمی وشکست ادعای اصلاح طلبی، اما بحران همه جانبه تری برحیات اقتصادی- اجتماعی – فرهنگی - سیاسی سراسر جامعه ایران، مستولی گشته است، نه تنها مشکلات معیشتی مردم کاهش نیافته است؛ نه تنها محدود خواستهای سیاسی بشدت سرکوب شده است، بلکه بحران در عمق جامعه هر روزعمیق تر می گردد و بيکاری فزاينده، فساد اداری، تعطيلی واحدهای کارگری، فقر،فحشا، افزایش کودکان خيابانی کار، کارتون خواب ها، اعتيادوخودفروشی دختران طبقات محروم جامعه، ناهنجاری های اجتماعی را به سطح فاجعه باری کشانده است . جمهوری اسلامی اما در مقابل حرکات اعتراضی ، راهی جزسرکوب خشن، دستگیری، زندان ، صدوراحکام طولانی مدت واعدام وترورنمی شناسد. درست ازاینجاست که تشنج آفرینی درعرصه سیاست خارجی ، سرپوشی برای سرکوب های داخلی ولاپوشانی نسبت به اعتصابات واعتراضات مطالباتی کارگران وزحمتکشان سراسرایران تلقی می گردد.

آماراعتراضات کارگران ایران درسه ماه آخرسال۲۰۰۵ به بیش از۲۰۰۰ مورد گزارش شده است. این اعتراضات عمدتادربرابرعدم تامین اجتماعی کارگران، بیکارسازی ها،قراردادهای موقت، تعطیلی کارخانه ها وعدم دریافت حقوق ودستمزدها وغیره بوده است . به این همه باید عدم برخورداری کارگران ازحق تشکل مستقل ، ممنوعیت اعتصاب وتجمعات کارگری را هم اضافه نمود.


 براساس گزارش يکی ازروزنامه های داخل کشور، بانک جهانی پيش بينی کرده است :" ايران طی پنج سال آينده باشديدترين فشاراشتغال زايی مواجه می شود، وباتوجه به ترکيب جمعيتی ايران، نرخ بيکاری درآن به بالاترين سطح خودمی رسد"( روزنامه دنيای اقتصاد، پنج شنبه ۵آبان ۸۴ برابر۲۷اکتبر۲۰۰۵) درهمين زمينه خبرگزاری رسمی رژيم اعلام ميدارد: بانک جهانی تازه ترين برآوردخود راازنرخ بيکاری درکشورهای خاورميانه اعلام کرده است، وبرپایه اين گزارش آمده است :" ازآنجا که ميانگين سنی جمعيت ايران هم اکنون زير۱۲سال است، طی پنج سال آينده ايران باشديدترين فشاربرای اشتغال زايی مواجه خواهدشد۰درحال حاضر، نرخ بيکاری درايران، ۸/ ۱۳ درصداست، اماپيش بينی می شودکه رقم بيکاری تاسال۲۰۱۰به بالاترين سطح خود، حدود۲۳درصدخواهدرسيدکه بالاترين ميزان بيکاری طی چندين سال اخيرخواهدبود"(خبرگزاری مهر، اکتبر۲۰۰۵)

وضعيت عمومی جامعه ايران بزبان آمارغيررسمی، بمراتب اسفبارترازاين چيزی است که درروزنامه های رسمی منعکس است۰بعلاوه دردوره اخير با روی کارآمدن محموداحمدی نژاد، دستگاه دولت با بحران جدی وبی اعتمادی درونی همه جانبه روبرو است۰پاکسازی های وسيع درادارات ونهادهای گوناگون ازجمله دانشگاهها، وزارتخانه ها، مديران ارشدبانک ها، حتی جابجايي شماری ازسفرا،تنش های همه جانبه ای دردرون حاکميت بوجودآورده است واين همه بی ثباتی را درهمه ارکان نظام بنمايش می گذارد.

بربستر چنین شرایط سیاسی - اقتصادی بود که روز۲۲ ژانویه قریب ۱۲۰۰ نفرازاعضای سندیکای شرکت واحد که ماهها است درگیر مبارزه برای ایجاد تشکل خود هستند ، به جرم شرکت دراعتصاب دستگیر شدند وبسیاری ازآنها همچنان دراوین زندانی هستند - شمارکمی ازکارگران زندانی که بعد ازبازجوئیها وتهدید های جانی، درازای وثیقه های سنگین موقتا آزاد گردیده اند، اجازه بازگشت برسرکارهای خود را نیافته اند وخود وخانواده شان بشدت درمعرض فشارمالی وتنگناهای معیشتی قرارگرفته اند . این وضعیت مشقت باردرحالی است که اعتصاب کارگران واحد، دراثرتوطئه ی مشترک خانه ی کارگر، شوراهای اسلامی کارومدیریت شرکت واحد وپشتیبانی شدید امنیتی دستگاه قضائي وسازمان امنیت ایران با شکست مواجه گردید؛ واکثرنمایندگان و رهبران سندیکا بهمراه دیگرکارگران اعتصابی درزندان بسرمی برند .

ازهمین رو مبارزه متحد وهمبسته داخلی وبین المللی برای آزادی فوری کارگران مبارز زندانی ایران و حمایت قاطع ازخواستهای فوری کارگران شرکت واحد ازاهمیت بسیار بالایی برخوردار است . البته که کنفدراسیون بین المللی تنها به انتشاریک بیانیه و تعیین یک تاریخ بسنده کرده است که در آکسیون سراسری روز۱۵فوريه اتحادیه های عضو می توانند درآن شرکت کنند.

اینکه اتحادیه های عضو کنفدراسیون و دیگراتحادیه های کارگری بنا به مصالح ومنافع وگرایش خود چه نوع ازحمایت و همبستگی را با کارگران دیگر کشورها ابرازمی دارند ورهبران آنان تا کدام حد ومرزبه بسیج افکارعمومی و کشاندن کارگران عضواتحادیه درروزاعلام شده اقدام می نمایند را تجربه روز۱۵فوريه به اثبات می رساند. اما آنچه بی تردید روشن است امروزه خواستها ومطالبات طبقه کارگرایران وبویژه خواستهای کارگران شرکت واحد درسطح افکارعمومی بین المللی بازتاب یافته ومورد حمایت معنوی بسیارقرارگرفته و فعالین چپ کارگری را ازکشورهای مختلف دربرابراین پرسش قرارداده است که درفضای جنجالی جنگ افروزانه کنونی چگونه می توان هرگونه تجمع دربرابرجاسوسخانه های رژيم یا تجمع دربرابردفاتروزارت کشورمحل زندگی ایرانیان تبعیدی را به اعتراضی توامان علیه سياستهای جنگ افروزان سرمایه جهانی دراروپا – آمریکا واسترالیا و دردفاع ازمبارزات کارگران وزحمتکشان ایران تبدیل کنیم.

ازهمین رو ضروری است تمامی نیروهایی که صدای کارگران ایران را شنیده اند وخود را متحد واقعی آن می شمارند بیش ازگذشته به آگاهی وشناخت خود ازمبارزات درون جامعه ایران برعلیه رژیم سرکوبگرو ضد کارگری جمهوری اسلامی ایران بیافزایند ودرفعالیت های کشوری ومنطقه ای خود صدای مبارزه کارگران وزحمتکشان ایران را بیش ازپیش بازتاب نمایند .


ازاین روست که اعلام می داريم : اعمال سياستهای دولتهای امپرياليستی ، ازطريق شورای امنيت،مبنی برسياست تحريم اقتصادی رژيم اسلامی راچون دوران هشت ساله جنگ ارتجاعی عراق وايران،دراين شرايط تقويت نموده وبخش دولتی وخصوصی سرمايه داری ايران را، دربه محروميت کشاندن وچپاول کارگران وهمه مزدوحقوق بگيران کشورنه تنها هارتر می نماید؛ بلکه به رژیم کنونی یک باردیگرفرصت می دهد تا به بهانه ی مقابله با دشمنان خارجی، هرصدای مخالفی را ازدرون جامعه درنطفه خفه سازد.



 ما
 فعالان جنبش ضد جنگ، جنبش ضد سرمایه داری، جنبش کارگری ایران براین نظریم که؛ دفاع ازمنافع کارگران وزحمتکشان ايران بامنافع هم سرنوشتان وهم طبقه ای هايشان درافغانستان وعراق وهمه کشورهای پيرامونی گره خورده است وهرگونه پشتيبانی وهمبستگی جهانی با کارگران ایران بدون محکوم شناختن سياستهای امپرياليستی وسلطه طلبی سرمایه جهانی وکشورگشايی های آنان و افشای سياستهای تشنج آميزدولت ايران که کشورمان رابه لبه پرتگاه جنگ ونيستی کشانده میسر نیست.


 ماضمن همکاری واستقبال ازهمبستگی وپشتيبانی های بين المللی مجامع کارگری واتحاديه ها ازطبقه کارگرايران، هرنوع سياست جنگ افروزی وتحريم اقتصادی درسطح منطقه را دخالت درعرصه حيات جامعه مان شناخته وضمن محکوم کردن امپرياليسم جنگ طلب، درروز۱۵فوريه ۲۰۰۶و هرروزدیگرکه اعتراضی هست ،فريادبرخواهيم آورد:


 ما ازمبارزات کارگران سندیکای شرکت واحد واستقلال عمل آنان دفاع می کنیم وآزادی بی قید وشرط منصوراسانلو وهمه دستگیر شده گان را خواستاریم .
ماطرفدارمبارزه طبقاتی کارگران وزحمتکشانیم ، برعلیه جنگ وبرعلیه غارتگری جهانی سرمایه؛ مبارزه می کنیم و برای ساختن جهان دیگرعضو جنبش بین المللی دگرسازی انقلابی هستیم .
زنده باد تشکل مستقل کارگری در ایران
پیروزباد مبارزه ی کارگران زندانی در ایران
زنده باد همبستگی بین المللی کارگران

اتحاد چپ کارگری ایران ۱۲ فوریه۲۰۰۶

آدرس پستی:
Box 2233 - 40314 Gutenberg Sweden Gb9 Tel 00: 46 31139897

etehadchap@yahoo.co.uk
http://www.etehadchap.org