معصومه شفيعى در گفتگو با بهنام باوندپور: ”شرمندگی متوجه مسئولین سیاسی ایران است، نه شخصیت بزرگواری مثل آیت‌اله منتظری“، صدای آلمان

معصومه شفيعى پس از ۵۲ روز بى‌خبرى از همسرش اكبر گنجى نويسنده و روزنامه‌نگار منتقد جمهورى اسلامى، بالاخره توانست همسر خود را ملاقات كند. به اين شكل مسئله اكبر گنجى كه در اين ملاقات پرده از شكنجه خود توسط تيم دادستانى برداشته بود، دوباره ذهن مدافعان حقوق بشر و آزادى بيان را متوجه خود كرد، تا آنجا كه اكنون سازمان عفو بين‌الملل نيز خواستار آزادى بدون قيد وشرط اين روزنامه‌نگار شده است. پاسخهاى معصومه شفيعى همسر گنجى به پرسشهاى صداى آلمان، در رابطه با تلاشهاى اخير براى آزادى اكبر گنجى.

مصاحبه‌گر: بهنام باوندپور

دویچه وله: خانم شفیعی، همسر شما آقای اکبر گنجی از ضرب و شتم خودشان توسط تیم دادستانی با شما صحبت کرده‌اند. با توجه به اینکه آقای یوسف مولايی، وکیل همسرتان هم، به همراه شما شاهد بودند که آقای گنجی از شکنجه‌ی خودشان صحبت کردند، آیا از دست ایشان هم کاری برای رسیدگی به شکنجه‌ی آقای گنجی ساخته نیست؟

معصومه شفیعی: من خودم دیروز این را مکتوب کرده‌ام. آن اطلاع رسانی اولیه بعد از ملاقات ما با آقای گنجی خطاب به آقای شاهرودی بود که ما این اطلاعیه را نوشتیم و تمامی بلاهایی که به سر آقای گنجی آمده برای آقای شاهرودی شرح دادیم که ایشان در جریان مسایل قرار بگیرند. دیروز هم، من یک شکایتی تنظیم کردم و بردم دفتر ایشان، به حوزه ریاست قوه قضاییه و این را ثبت کردم. شکایت کردم ازاینکه ایشان را در بیمارستان شکنجه کرده اند، از اینکه در زندان انفرادی بسر می‌برد. چون علی رغم مسایل قانونی زندانی ای که دوران محکومیت‌اش را طی می‌کند باید در بند عمومی باشد، ولی ایشان در بند انفرادی ست، در بند ۲­ الف، و همانطور که آقای سلیمانی رییس کل زندانهای تهران هم گفته‌اند، ایشان در بازداشتگاه اوین بسر می‌برد. یعنی اینها خودشان رسما تایید کرده‌اند که ایشان دربند عمومی نیست. من تمامی این موارد را، با اینکه ایشان هيچ امکان و هیچ دسترسی به امکانات درمانی و بهداشتی ندارد، خدمت آقای شاهرودی در آن شکایت نامه ای که نوشتم همه را آورده ام و از آقای شاهرودی خواسته‌ام بدون فوت وقت و خیلی سریع به این مسئله رسیدگی بکنند. چون در زندان انفرادی، دور ازچشم دیگران، اگر این مسئله مورد رسیدگی قرار نگیرد، اگر مسئولین امرهیچ واکنشی نسبت به آن نشان ندهند، امکان تکرار این فجایع در انفرادی، بازهم، هست و با توجه به حال و روز آقای گنجی معلوم نیست پیامد این مسایل چه خواهد بود. لذا من فکر می‌کنم در مورد اقداماتی که آقای مولایی از دستشان برمی‌آید، بهتر است با خودشان صحبت کنید و حتما این موضوع را نیز، شما در نظر دارید که جو کنونی کشور جو بسیار سنگینی ست و اینها که حتا در عرصه‌ی بین المللی نسبت به مجامع حقوق بشر و نسبت به کسانی که به آنها تعهد دارند هیچ احساس مسئولیتی نمی‌کنند و هیچکدام از تعهدات خودشان را انجام نمی‌دهند،‌ پس در داخل کشور خیلی راحتتر اینکار را می‌توانند انجام بدهند.

دویچه وله: خانم شفیعی، به وضعیت بین المللی اشاره کردید. سازمان عفو بین‌الملل هم، همانطور که مطلع هستید، خواستار آزادی بی قید و شرط آقای گنجی شده است. آیا این مسئله هیچ انعکاسی در ایران داشته و یا در مثلا خبرگزاری‌ها؟

معصومه شفیعی: در داخل تمام مطبوعات و خبرگزاری‌ها را تهدید کرده‌اند که هیچ خبری در مورد زندانیان سیاسی و از جمله آقای گنجی درج نکند. اگر شما به مطبوعات ما مراجعه کنید، ‌این مسئله را کاملا احساس می‌کنید. هر نوع خبری که بنوعی بخواهد اطلاع رسانی بشود و هر ظلم و جنایتی که در زندانها و در حق مردم این جامعه می‌شود انعکاس‌اش در روزنامه‌ها بکلی ممنوع است. اگر روزنامه‌ها اینگونه مسایل را منعکس بکنند، هم مدیر مسئولش احضار می‌شود، هم نویسنده و کلا روزنامه تعطیل می‌شود. لذا، یک خود سانسوری عجیبی در داخل کشور وجود دارد. و خبر این مسئله را هم، که دقیق نمی‌دانم کجا آن را دیده‌ام، يا در اینترنت و یا در یکی از روزنامه‌ها خواندم. در واقع می‌خواهم بگویم این اخبار یا اصلا انعکاس ندارد یا در دو سطر بسیار ریز در یکی از صفحات وسط روزنامه‌ها، جایی که اصلا به چشم نمی‌آید درج می‌شود. این جو سنگینی ست که آقایان در داخل کشور ایجاد کرده‌اند و شما فکر کنید که حال و روز ما، با توجه به مظالمی که بر ما وارد می‌شود، با توجه به این وضع سنگین چگونه خواهد بود.

دویچه وله: خانم شفیعی، شخصیت مذهبی صاحب نفودی مثل آیت اله منتظری هم نسبت به نامه‌ی اخیر شما عکس العمل نشان دادند و خطاب به شما نامه ای نوشته‌اند. شما این نامه را دریافت کرده اید قطعا، درست است؟

معصومه شفیعی: بله.

دویچه وله: چون این نامه حتا در سایت اینترنتی «امروز» که از سایت‌های معروف جریان موسوم به «اصلاح طلب» است هم نیامده است، سوال من اینست كه آیا نامه‌ی آیت‌اله منتظری هم، بعنوان یک چهره‌ی شاخص مذهبی، هیچ بازتابی در ایران نداشته؟

معصومه شفیعی: در واقع بازتاب اش را شما خودتان باید در رسانه‌ها و افکارعمومی ببینید. من که چیزی ندیده ام. بهرحال آیت اله منتظری شخصیتی ست که خودشان مستقیما مورد ظلم واقع شده‌اند و در قبال مسایلی که بر ایشان هم رفته است، آن کسانی که در این کشور مسئولیت شرعی شان بوده، آنطور که باید هیچ اقدامی انجام نداده‌اند. در مورد آقای گنجی هم، مسلما وقتی ایشان اظهارنظر می‌کند بطریق اولی در خبرها نشان داده نمی‌شود.

دویچه وله: خانم شفیعی، وقتی این جمله را از آیت‌الله منتظری خواندید خطاب به شما، چه حسی به شما دست داد؟ این جمله که نوشته‌اند «اینجانب بعنوان کسی که در پیروزی انقلاب نقش داشته، از ظلمی که به شما و امثال شما در این جمهوری می‌شود احساس شرمندگی می‌کنم.»

معصومه شفیعی: من واقعا من ناراحت شدم این جمله را از ایشان شنیدم. به عقیده‌ی من اين مسئولین کنونی جمهوری اسلامی که به هیچیک از این آرمانها پایبند نیستند، به هیچیک اصول و ارزشهای اصیل اسلامی، و بخاطر مصلحت قدرت این کار‌ها را انجام می‌دهند، من فکر می‌کنم، این شرمندگی متوجه مسئولین سیاسی ایران است، نه شخصیت بزرگواری مثل آیت‌اله منتظری‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌.