امضای پروتکل الحاقی و شفاف سازی برنامه های هسته ای ايران

صدور قطعنامه آژانس بين المللی انرژی اتمی در باره تعيين مهلت تا پايان ماه اکتبر برای امضای پروتکل الحاقی پيمان منع گسترش سلاح های اتمی توسط جمهوری اسلامی ايران، يکبار ديگر کشور ما را بر سر دوراهی يک انتخاب سرنوشت ساز قرار داده است. اتحاد جمهوری خواهان ايران با توجه به اهميت و حساسيت نوع برخورد جمهوری اسلامی با اين قطعنامه، نکات زير را مورد تاکيد قرار می دهد:

1- اين قطعنامه از سوی کشورهای کانادا، ژاپن، و استراليا طرح گرديده و با پشتيبانی اکثر کشورهای اروپا و ايالات متحده آمريکا به تصويب رسيده است. حساسيت و نگرانی دولت های فوق نسبت به امکان توليد سلاح های اتمی در ايران بيش از هر انگيزه ديگر ناشی از ناروشنی برنامه ها و فعاليت های هسته ای جمهوری اسلامی و عدم گزارش دهی مرتب در اين مورد به آژانس بين المللی، و همچنين رفتار و گفتار نامتعارف، ماجراجويانه، و غيرقابل پيش بينی اقتدارگرايان حاکم، در منطقه حساسی است که ايران در قلب آن جای دارد. به همين دليل مجموعه شرايط موجود کنونی، کشور ما را در موقعيت بين المللی دشواری قرار داده است، به طوری که امتناع زمامداران ايران از امضای پروتکل مورد بحث می تواند يکبار ديگر منافع ملی ما را قربانی بی خردی و منافع يک اقليت زورگو و ماجراجو سازد.

2- به باور ما در جهان امروز توليد سلاح های هسته ای نه تنها ابزاری برای ايجاد امنيت و دفاع از منافع ملی نيست، بلکه می تواند منشا ناامنی و خطرات جدی تری نيز باشد. شرايط حساس منطقه خاورميانه نيز بر اين خطر به مراتب افزوده است. در جهان کنونی ، نه سلاح اتمی، بلکه احترام به حقوق بشر، اتکای دولت ها بر دمکراسی و برخورداری آنها از مشروعيت و حقانيت سياسی، تکامل فرهنگی، توسعه علمی و اقتصادی، و برقراری عدالت اجتماعی است که می تواند ضامن دفاع از منافع و حاکميت ملی کشورها باشد. بر همين اساس، ما نه تنها خواهان فارغ بودن منطقه خاورميانه از سلاح هسته ای و ديگر سلاح های کشتار جمعی و جنگ و تشنج هستيم، بلکه برآنيم که تمام کشورهای دارای اين سلاح ها بايد در جهت خلع سلاح عمومی حرکت کنند و جامعه بين المللی بر روند کنترل و محو هر چه سريع تر اين سلاح ها نظارت کامل داشته باشد.

3- با توجه به وضعيت موجود، ممانعت زمامداران ايران از امضای پرتکل الحاقی، با توجه به اينکه ايران از امضا کنندگان پيمان منع گسترش سلاح های اتمی است، می تواند به طرح مسئله در شورای امنيت سازمان ملل متحد بيانجامد و علاوه بر تحريم های بين المللی زمينه های بهره برداری های سياسی و عراقی شدن سرنوشت ايران را فراهم سازد. ما در اين باره به طور جدی هشدار می دهيم و خواهان دست کشيدن جمهوری اسلامی از سياست های ماجراجويانه و لجاجت ورزانه در زمينه برنامه ها و فعاليت های هسته ای ايران هستيم. ما همکاری کامل با آژانس بين المللی انرژی اتمی، امضای پرتکل الحاقی، و شفاف سازی کامل فعاليت های مربوط به فن آوری هسته ای را در جهت حفظ منافع ملی ارزيابی می کنيم.

4- ما برآنيم که قطعنامه آژانس بين المللی انرژی اتمی و مهلت اعلام شده برای امضای پرتکل الحاقی توسط جمهوری اسلامی، نبايد به عنوان يک ابزار سياسی از سوی قدرت های بزرگ در مورد ايران به کار گرفته شود، و مسئله نقض خشن و مستمر حقوق بشر توسط اقتدارگرايان حاکم بر ميهن ما و ضرورت نظارت جامعه بين المللی برای وادار ساختن آن ها به رعايت اکيد اين حقوق، دست خوش مصالح و معاملات سياسی قرار گيرد. امضای پرتکل الحاقی توسط جمهوری اسلامی بايد در عين حال با آغاز روند جدی تری از نظارت و فشار جامعه بين المللی برای بهبود وضع حقوق بشر، و ورود ايران به مسير خشونت زدائی در سياست داخلی و پايان دادن به ماجراجوئی در سياست خارجی و گشايش فضای سياسی در کشور همراه باشد.

شورای موقت هماهنگی
اتحاد جمهوری خواهان ايران

9 مهرماه 1382