انسان های مدرن دارای هر دو ژن "نوع دوستی" و "بيگانه ترسی" هستند، مهر

دانشمندان کره ای و آمريکايی با توسعه يک مدل تئوريک بررسی رفتارهای "نوع دوستی" و "بيگانه ترسی" و شبيه سازی انسان های پايان دوره زمين شناسی "پليستوسن" و ابتدای "اولوسن" کشف کردند که تنها انسان هايی که دارای رفتار "نوع دوستی محدود" بوده اند، بقا يافته اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، نظريات رفتارشناسی نشان می دهد افراد نوع دوست که حتی حاضرند به قيمت نابودی خود به ديگران کمک کنند، در معرض خطر قرار دارند اين در حالی است که افراد بيگانه ترس به دليل برخورداری از خصوصيت دوری جستن از خطر و دشمن، بقا يافته و اين رفتار را به نسل های ديگر منتقل می کنند.

براساس نظريه انتخاب طبيعی، بايد اين گونه برداشت کرد که انسان های مدرن همگی بيگانه ترس هستند و در کل ژن "نوع دوستی" در اين انسان ها منقرض شده است در حالی که هنوز حس نوع دوستی در ميان انسان ها وجود دارد در کنار آن رفتار بيگانه ترسی نيز درگونه انسان مشاهده می شود.

برای درک اين مسئله، دانشمندان دانشگاه ملی دائگو در کره جنوبی و موسسه سانتا فی در نيو مکزيوکوی آمريکا که نتايج تحقيقات خود را در مجله ساينس منتشر کرده اند، کشف کردند که در بين اين دو رفتار، يک رفتار ميانه نيز وجود دارد که می توان آن را به عنوان "نوع دوستی محدود" معرفی کرد.

به گفته اين دانشمندان اين رفتار حد وسط، بيش از اين دو رفتار افراطی بقا يافته است.

اين دانشمندان با استفاده از يک مدل تئوری بازی های تکاملی و بازسازی و شبيه سازی هزار انسان که در شرايط محيطی حاضر در پايان دوره "پليستوسن" و ابتدای دوره "اولوسن" می زيستند، به اين نتايج دست يافتند.

"اولوسن" به دوره زمين شناسی حاضر گفته می شود که از پايان دوره پليستوسن شروع شده است.

اين دانشمندان، افراد شبيه سازی در اين بازسازی مجازی را در ۲۰ گروه تقسيم کردند که دارای دو ژن با دو "الل" (allele) بيگانه ترسی (غالب) و نوع دوستی (مغلوب) بودند. به ژن های ناهمسان "الل" می گويند.

اين شبيه سازی نشان داد گروه هايی که در فرايند بقا با موفقيت بيشتری مواجه شدند، از نظر ژنتيکی "نوع دوست محدود" بودند.

در واقع اين افراد دارای يک ژن بيگانه ترسی و يک ژن نوع دوستی هستند و بيان ژن اين دو ويژگی رفتاری موجب اين بقا شده است.

به گفته محققان کره ای و آمريکايی، خصوصيت رفتاری "نوع دوستی محدود" گسترده شده و به انسان های مدرن امروزی نيز رسيده است. اين رفتار باعث شده که انسان های امروزی از يک سو در جنگ شرکت کنند و از سويی ديگر در فعاليت های بشر دوستانه حضور داشته باشند و يا به خانواده و دوستان خود عشق بورزند.