بخوانید!
27 آبان » کدام یک بدتر است: کالری چربیها یا کربوهیدراتها؟، مجله الکترونیکی فریا
26 آبان » یک دست مصنوعی در لیست بهترین اختراعات سال 2008 قرار گرفت + عکس، شبکه ایران 26 آبان » رونمایی رسمی از گوشی نوکیا E63 + عکس، موبایل کده 26 آبان » کاوشگر هندی بر سطح ماه فرود آمد، همشهری 26 آبان » کودکان مهاجر؛ زبان دوم و لکنت زبان، دویچه وله
پرخواننده ترین ها
» دلیل کینه جویی های رهبری نسبت به خاتمی چیست؟
» 'دارندگان گرین کارت هم مشمول ممنوعیت سفر به آمریکا میشوند' » فرهادی بزودی تصمیماش را برای حضور در مراسم اسکار اعلام میکند » گیتار و آواز گلشیفته فراهانی همراه با رقص بهروز وثوقی » چگونگی انفجار ساختمان پلاسکو را بهتر بشناسیم » گزارشهایی از "دیپورت" مسافران ایرانی در فرودگاههای آمریکا پس از دستور ترامپ » مشاور رفسنجانی: عکس هاشمی را دستکاری کردهاند » تصویری: مانکن های پلاسکو! » تصویری: سرمای 35 درجه زیر صفر در مسکو! احتمال گرمای بی سابقه جهان در سال ۲۰۰۷، بی بی سیامکان دارد سال ۲۰۰۷ گرمترين سال از زمان آغاز ثبت گزارش تغييرات دمای جهان در بيش از نود سال گذشته باشد. سازمان هواشناسی بريتانيا در گزارشی هشدار داده است که گرمای بخشی از اقيانوس آرام به دليل طولانی شدن پديده گرمايشی "ال نينو" در اين اقيانوس همراه با تاثير گازهای گلخانه ای می تواند باعث افزايش بی سابقه دمای هوای کره زمين در سال جاری شود. از زمان شروع ثبت تغييرات دمای جهان در سال ۱۹۱۴، بيشترين درجه حرارت جهان در سال ۱۹۹۸ - نه سال پيش - ثبت شد. به گفته کارشناسان، احتمال شصت درصد وجود دارد که دمای متوسط سطح کره زمين در سال جاری به حد آن در سال ۱۹۹۸ برسد يا از آن بيشتر باشد. گرمای هوا در سال گذشته در بريتانيا به بالاترين ميزان از سال ۱۹۱۴ رسيد اما انتظار می رود سال ۲۰۰۷ شاهد گرمای بی سابقه در بسياری ديگر از نقاط جهان باشد. متوسط دمای کره زمين در سال ۱۴ درجه سانتيگراد است و به گفته سازمان هواشناسی بريتانيا، احتمال دارد متوسط گرمای زمين در سال جاری ۵۴/۰ درجه از اين حد بيشتر شود. در سال ۱۹۹۸، دمای زمين ۵۲/۰ درجه سانتيگراد بيش از حد متوسط بود. گزارش پيش بينی بلند سالانه وضعيت هوا توسط مرکز مطالعاتی هدلی، وابسته به سازمان هواشناسی بريتانيا، با همکاری دانشگاه ايست انگليا تهيه شده است. پديده 'ال نينو' به گفته رييس مرکز هدلی، افزايش بی سابقه گرما در سال ۲۰۰۷ از دو عامل ناشی می شود: نخست روند گرمايش کره زمين در اثر افزايش گازهای گلخانه ای و دوم طولانی شدن زمان پديده ال نينو El Nino. گازهای گلخانه ای عمدتا حاصل استفاده بشر از سوخت های فسيلی است اما پديده ال نينو به طور طبيعی روی می دهد. اين پديده هر سال حوالی کريسمس - عيد ميلاد مسيح - در آب های اقيانوس آرام در سواحل غربی آمريکای جنوبی بروز می کند و به همين دليل نيز ال نينو نام گرفته که به زبان اسپانيولی به معنی نوزاد است. با وقوع ال نينو، گرمای سطح اقيانوس افزايش می يابد و انتقال گرما به هوای گرم مجاور آن، باعث گرم شدن نسبی هوا می شود. در برخی سال ها، افزايش دمای آب سطحی در منطقه ای گسترده ای تر و برای مدتی طولانی تر روی می دهد که نتيجه آن افزايش غير متعارف مناطق نزديک به آن به خصوص در نيمکره جنوبی است.
به گفته پرفسور کريس فولاند، رييس مرکز مطالعاتی هدلی، معمولا بين زمان وقوع غيرعادی پديده ال نينو و گرم شدن هوای کره زمين حدود چهار ماه يا بيشتر فاصله است. علاوه بر گرم شدن نسبی هوا، تاثيرات ديگر طولانی شدن ال نينو شامل افزايش بارندگی و جاری شدن سيل در برخی نقاط و کاهش بارندگی و گاه آتش سوزی جنگل ها در نقاط ديگر کره زمين است. Copyright: gooya.com 2016
|