فریاد آزادی خواهی زندانیان سیاسی
و ضرورت همکاری اپوزیسیون دموکرات
برای دفاع موثر از حقوق آنان
هموطنان گرامی،
از روز 14 تیر عده ای از زندانیان سیاسی اوین به منظور پافشاری برای رسيدگی به پرونده ی عاملان سرکوب 18 تير 1378 و گرامیداشت خاطره قربانيان آن و اعتراض به يورش نیروهای انتظامی به منزل والدين دانشجوی زندانی پيمان پيران، و اخراج آنها از خانه شان دست به اعتصاب غذا زده اند. اهميت این اعتصاب غذا شکستن سکوت و به دست گرفتن پرچم مقاومت و اعتراض علیه نظامی است که پس از انتخابات بیش از هر زمان ساختگی تر مجلس هفتم همچنان، و بخصوص در میان نسل جوان، احساس انزوا و نگرانی می کند و کوشش دارد چون گذشته با توسل به ارعاب دانشجويان، بستن روزنامه ها و ریختن به خانه های مردم، اذيت و آزار زنان و جوانان به بهانه بد لباسی و با سرهم بندی فضاحت بار دادگاه زهرا کاظمی از موضع زور و قلدری و دهن کجی به افکار عمومی ایران و جهان، در افق تاریک آینده ی خود روزنه ای باز کند.
نظام حاکم، درست هنگاميکه جهان برای اتهاماتی همچون حمايت جمهوری اسلامی از تروريسم، تلاش برای دستيابی به سلاح اتمی کشتار جمعی و نقض حقوق بشر در ايران شواهد و مدارک غير قابل انکارتری را گرد آوری می کند، همچنان مي کوشد تا با اقدامات زیانبخش و ضد منافع ملی، نظیر گروگان گیری اعضا سفارت آمريکا در سالهای اول موجودیتش، تلفيقی از بلوف، تحريک و تهديد باج خواهانه در سياست خارجی (مثل مصادره چند قايق انگليسی در آب های مرزی با عراق، دامن زدن به نگرانيهای موجود در جهان نسبت به نوع استفاده از انرژی اتمی) نمونه هایی از سیاست خارجی خود را ارائه دهد. این ادعا که چنين تحريکاتی از جانب گروههای خود سر انجام می پذيرد قابل قبول نیست زیرا که دیکتاتوری همیشه از هر گونه حرکت غیر قابل کنترل وحشت داشته و به سرعت عاملین چنین حرکت هائی را از میان برداشته است. دیکتاتوری ولايت فقيه آگاهانه با اين مهره ها بازی ميکند و از اين نيز که هستی جامعه را در اين بازی به خطر اندازد، ابائی ندارد، چون عليرغم سکوتی که به جامعه تحميل کرده است، از گسترش نارضائی و تنفر روز افزون مردم نسبت به خود آگاه بوده، از آینده خود بسختی بیمناک است.
پس از انتخابات مجلس هفتم و سلب کامل حق حاکمیت از مردم، رژیم احساس پیروزی میکند و کوشش دارد سیاست های همیشگی خود مبنی بر ايجاد بحران در داخل و دشمن تراشی در سطح بين الملی را تشدید کند. در این شرایط که رژيم جمهوری اسلامی حتی در نظر کسانی که در سال های نخست انقلاب اسلامی برای آن حقانیتی قائل بودند، بیش از همیشه از دست داده است و تلاش فراوان بکار میبرد تا قدرت کنترل و توان مانور خود در سطح بين المللی را به نمايش گذارد، اعتصاب غذای دوازده زندانی سياسی در زندان اوین همه ی این محاسبات و معادله های ساخته و پرداخته ی سران آن را بهم ریخته است. اعتصاب غذا از یکطرف شکستن سکوت و به دست گرفتن پرچم مقاومت علیه دیکتاتوری و از طرف دیگر دعوت صمیمانه ای است از اپوزیسیون طرفدار آزادی و دموکراسی بخصوص در خارج از کشور که با فراهم آوردن زمینه های لازم، دفاعی مشترک و موثر از حقوق کلیه زندانیان سیاسی و مردم در ایران را در پیش گیرند. در شرایطی که کوچکترین صدای مخالفت و اظهار نظر سیاسی با سبعانه ترین واکنش ها روبرو میشود، به حق از این اپوزیسیون دموکراتیک و سیاسیون مسئول ایران انتظار میرود که از کلیه امکانات برای گفت و شنود و همکاری استفاده نموده مشترکا حرکتی وسیع برای دفاع از حقوق مبارزین و مردم در سطح جهان به راه اندازند. امروز همکاری میان اپوزیسیون دموکرات، معتقد به دیالوگ و ضرورت همبستگی مبارزات داخل و خارج برای دستیابی به دموکراسی، امری غیر ممکن بنظر نمی رسد. تنها بر اساس یک چنین همنوایی و همگامی وسیع است که میتوان به نحوی اساسی و موثر در پاسخ به تجاوزات گستاخانه و بی محابای سران و دژخیمان نظام به حقوق مبارزین و ملت کامیاب شد.
advertisement@gooya.com |
|
نهضت مقاومت ملی ايران اتحاد عمل کلیه گروههای سياسی دموکرات و همچنین سازمانهای حافظ حقوق بشر را شرط اساسی دفاع موثر از حقوق زندانیان سیاسی می داند و از همه این نیرو ها دعوت می کند که با انجام تبادل نظرهای لازم، اقدامات خود را همگام نموده با حرکتی يکپارچه به کمک زندانيان شجاعی که در تنگنای اختناق موجود خطر کرده و با اقدام جسورانه خود سکوت سنگین گورستان را شکسته اند، برخيزند.
ایران هرگز نخواهد مرد
هيات اجرائيه نهضت مقاومت ملی ايران
بیست وچهارم ژوئیه 2004 برابر سوم مرداد 1383
http://www.melliun.org/nehzatm.htm